YAŞAMIN ANLAMI NEDİR?

Yaşamın anlamı nedir? Yaşamda amaç, tatmin ve doyum nasıl bulunabilir? Kalıcı öneme sahip bir şey nasıl başarılabilir? Birçok insan bu önemli soruları hiç düşünmemiştir. Yıllar sonra geri dönüp bakar ve ilişkilerinin neden bozulduğunu ve başarmayı istedikleri şeyi başardıkları halde neden kendilerini böylesine boş hissettiklerini merak ederler. Vaiz kitabının değindiği gibi, birçok hedefimizin ne kadar boş olduğunu ancak peşinde yıllar harcadıktan sonra anlıyoruz (Vaiz 1-2).

Hümanist kültürümüzde insanlar anlam bulacaklarını düşünerek pek çok şeyin ardından giderler. Bu arayışlardan bazıları iş başarısı, zenginlik, iyi ilişkiler, seks, eğlence ve başkalarına iyilik yapmaktır. İnsanlar, zenginlik, ilişkiler ve zevk hedeflerine ulaşmalarına rağmen, içlerinde hâlâ derin bir boşluk, hiçbir şeyin dolduramadığı bir boşluk hissi olduğunu ifade etmişlerdir.

Kutsal Kitap’taki Vaiz Kitabı’nın yazarı, “Her şey boş, bomboş, bomboş!” dediğinde bu duyguyu tanımlamaktadır (Vaiz 1:2). Vaiz Kitabı’nı yazan Kral Süleyman’ın hesaplanamayacak ölçüde zenginlikleri vardı, bilgeliği ne o zaman ne de günümüzde kimsenin sahip olmadığı kadardı, yüzlerce karısı vardı, sarayları ve bahçeleri başka krallıkların imrendiği türdendi, yemeğin ve şarabın en iyisi ve de her türlü eğlence onun emrindeydi. Bir keresinde yüreğinin dilediği her şeyin peşinden gittiğini söylemişti (Vaiz 2:10). Buna karşın “dünyasal” yaşamı, yaşamda var olan tek şey gözlerimizle görebildiğimiz ve duyularımızla deneyimleyebildiğimiz şeymiş gibi yaşanan yaşamı anlamsız olarak özetlemiştir. Neden böyle bir boşluk var? Çünkü Tanrı bizi şimdi ve burada hissedebileceklerimizin ötesinde olan bir şey için yaratmıştır. Süleyman, Tanrı için, “İnsanların yüreğine sonsuzluk kavramını koydu” demiştir (Vaiz 3:11). Yüreklerimizde var olan şeylerin hepsinin “şimdi ve burada” olanlar olmadığının farkındayız.

Kutsal Kitap’ın ilk kitabı olan Yaratılış Kitabı’nda, Tanrı’nın insanlığı Kendi benzerliğinde yaratmış olduğunu görüyoruz (Yaratılış 1:26). Tanrı tarafından özel olarak yaratıldık ve bu bize içsel bir değer verir. Başka hiçbir şey bize daha büyük bir değer veremez. O’nun benzerliğini yansıtmak için yaratıldık ve bir amacımız var: Tanrı’yı yüceltmek. Başka hiçbir şey bizi daha fazla tatmin edemez.

İnsanlık düşmeden ve günahın laneti yeryüzüne inmeden önce aşağıdakiler doğruydu:
1) Tanrı insanı sosyal bir canlı olarak yarattı (Yaratılış 2:18-25)
2) Tanrı insana iş verdi (Yaratılış 2:15)
3) Tanrı insanla paydaşlık içindeydi (Yaratılış 3:8)
4) Tanrı insana yeryüzü üzerinde egemenlik verdi (Yaratılış 1:26)

Bu gerçekler yaşamın anlamıyla ilgili bir öneme sahiptir. Tanrı insanoğlunun yaşamda tatmin olmasını istemiştir, ancak günaha düşüş ve bunun sonucunda yeryüzünün lanetlenmesi özellikle Tanrı’yla paydaşlığımıza dokunarak durumumuzu olumsuz etkilemiştir (Yaratılış 3).

Vahiy kitabı, Tanrı’nın bize yaşamın anlamını yeniden kazandırmakla ilgilendiğini gösterir. Tanrı bu mevcut yaratılışı yok edecek ve yeni bir gök ile yeni bir yeryüzü yaratacaktır. Tanrı o zaman kurtulmuş insanları Kendisiyle yeniden tam bir paydaşlığa sokacak ancak kurtulmamış insanlar değersiz kabul edilerek ateş gölüne atılacaktır (Vahiy 20:11-15). Günahın laneti sona erecek ve artık günah, üzüntü, hastalık, ölüm ya da acı olmayacaktır (Vahiy 21:4). Tanrı bu kurtulmuş insanlarla birlikte olacak ve bu kişiler O’nun çocukları olacaktır (Vahiy 21:7). Böylece dönüp dolaşıp aynı yere gelmiş olacağız. Tanrı bizi kendisiyle paydaşlık etmemiz için yarattı, insansa günah işleyerek bu paydaşlığı bozdu fakat Tanrı sonsuz yaşamda bu paydaşlığı yeniden kuruyor. Hayatı her şeyi başararak ama sonunda sonsuzluk boyunca Tanrı’dan ayrı olarak ölmek üzere yaşamak boşluktan da kötü olur! Ama Tanrı sadece sonsuz mutluluğu mümkün kılmak için değil (Luka 23:43), aynı zamanda yeryüzündeki yaşamı da tatmin edici ve anlamlı kılmak için de bir yol açmıştır. Bu sonsuz mutluluk ve “yeryüzündeki cennet” nasıl elde edilir?

Yaşamın anlamı İsa Mesih aracılığıyla yenilenir
Hem şimdi ve hem de sonsuzlukta olmak üzere yaşamın gerçek anlamı, Adem’le Havva’nın günaha düşüşüyle kaybolan insanın Tanrı’yla ilişkisinin eski haline gelmesinde bulunur. Tanrı’yla bu ilişki sadece Tanrı Oğlu İsa Mesih aracılığıyla mümkündür (Elçilerin İşleri 4:12; Yuhanna 1:12; 14:6). İsa Mesih’e Kurtarıcımız olarak iman ettiğimizde Tanrı’nın armağanı olan kurtuluşa ve sonsuz yaşama kavuşuruz. Kurtuluş iman aracılığıyla lütufla alındığında, Mesih bizi yeni yaratıklar haline getirir ve O’na yakınlaşma ve O’na güvenmeyi öğrenme yolculuğuna başlarız.

Tanrı yaşamın anlamını bilmemizi ister. İsa şöyle demiştir: “İnsanlar yaşama, bol yaşama sahip olsunlar diye geldim” (Yuhanna 10:10). “Dolu” bir yaşam, amaçsız gezintilerden yoksun anlamlı bir yaşamdır.

Yaşamın anlamı Tanrı’nın yüceliğinde saklıdır. Tanrı seçtiklerini çağırırken şöyle der: “Yüceliğim için yaratıp biçim verdiğim, adımla çağrılan herkesi, evet, oluşturduğum herkesi getirin” (Yeşaya 43:7). Tanrı’nın yüceliği için yaratıldık. Ne zaman kendi yüceliğimizi Tanrı’nınkinin yerine koyarsak, putperest oluruz ve yaşamın anlamını kaçırırız. İsa şöyle demiştir: “Ardımdan gelmek isteyen kendini inkâr etsin, çarmıhını yüklenip beni izlesin. Canını kurtarmak isteyen onu yitirecek, canını benim uğruma yitiren ise onu kurtaracaktır” (Matta 16:24-25). Ayrıca şu vaade sahibiz: “RAB’den zevk al, O senin yüreğinin dileklerini yerine getirecektir” (Mezmur 37:4).

Asıl makaleye şuradan erişebilirsiniz: https://www.gotquestions.org/Turkce/Yasamin-anlami.html