TANRI BİZE KATLANABİLECEĞİMİZDEN DAHA FAZLASINI VERİR Mİ?

John Piper ile Röportaj

Ses kayıt metni

Günlerden Pazartesi. Yeni bir hafta. Yeni görevler. Yeni yükler. Yeni lütuflar. Dinleyicimiz Fabian soruyor: “Sevgili Pastör John, ‘Tanrı bize asla katlanabileceğimizden daha fazlasını vermez’ sözü, bir insan yaşamın zorluklarıyla, acılarla ve denenmelerle karşılaşırken sıklıkla kullanılan bir söz. Kutsal Kitap’a göre, bu söz doğru mu?”

İki Önemli Kelime

Bu ifadenin –“Tanrı bize asla katlanabileceğimizden daha fazlasını vermez” sözünün– Kutsal Kitap’a göre uygun olup olmaması, burada biz ve katlanmak kelimeleriyle ne kastedildiğine bağlı.

Biz ne demek? Burada biz derken, Tanrı’nın bizim sıkıntılara katlanma derecelerimizi hesaba kattığını, böylece sonsuz seçenekler arasından bizim kendi başımıza, kendi kaynaklarımızla katlanabileceğimiz dereceyi aşmayan bir sıkıntı sunduğunu mu kastediyoruz? Biz bu anlama mı geliyor?

Ya da, biz derken, eğer ilahi yardımla iman sayesinde bu sıkıntıyı alıyorsak, ona dayanabileceğimizi, Tanrı’nın bize lütufla vereceği şeyi bildiğini ve bunu yaparken de bizim katlanmamızı sağlayacağını mı kastediyoruz? Yani, Tanrı biz sözüyle bağımsız olan bizi düşünmüyor, zorlukla birlikte gelen lütfa bağımlı olan bizi düşünüyor. Soruda geçen cümle, bu iki ifadeden hangisiyle ilgili?

Katlanmak ne demek? Katlanmak derken, o zorluğun altında asla ezilmeyeceğinizi mi kastediyor? Bu söz, herhangi bir görevde başarısız olmanızın mümkün olmadığını mı kastediyor? İşleri asla berbat edemeyeceğinizi mi kastediyor? Yaşamın her sınavında BA notu alamamanızın mümkün olmadığını mı kastediyor?

Ya da, katlanmakla kastedilen şey, geri dönüşünüzün, tövbenizin veya barıştırılmanızın kendi başarısızlığınızdan ötürü asla mahva gitmekle sonuçlanamayacağı mı? Katlanmak ne demek?

Lütfa Bağımlı

Tüm bunlara cevap vermek ve sorulan soruya cevabımı sunabilmek için, dinleyicimizin aklında bulundurduğunu düşündüğüm kilit metinlere bakalım. 1. Korintliler 10:13: “Herkesin karşılaştığı denemelerden başka denemelerle karşılaşmadınız. Tanrı güvenilirdir, gücünüzü aşan biçimde denenmenize izin vermez. Dayanabilmeniz için denemeyle birlikte çıkış yolunu da sağlayacaktır.”

Pavlus, Tanrı’nın gücünüzü aşan biçimde denenmenize izin vermeyeceğini söylerken, Tanrı’nın yardımıyla gücünüzü aşacak biçimdeki bir denenmeden bahsetmektedir. Bunu, söylediği birkaç diğer şeyden biliyoruz. Örneğin, 2. Korintliler 9:8’de şöyle der: “Her zaman, her yönden, her şeye yeterli ölçüde sahip olarak her iyi işe cömertçe katkıda bulunabilmeniz için, Tanrı her nimeti size bol bol sağlayacak güçtedir.”

Bir başka deyişle, her denemede veya ayartıda, soru şudur: Yapmam gerekeni yapacak mıyım? Pavlus şöyle diyor: “Lütuf mevcut olacak.” Yalnızca, “Lütfa bağımlı olmadan kendi kaynaklarınızı kullanacağınıza güveniyorum” demiyor. Aksine, Tanrı bize şunu diyor: “Yapabilmen için gereken lütfa sahip ol diye, sana lütuf veriyorum ama sunduğum yardım güçlerinden bağımsız değilsin.”

Pavlus 1. Korintliler 15:10’da şöyle demiştir: “Ama şimdi neysem, Tanrı’nın lütfuyla öyleyim. O’nun bana olan lütfu boşa gitmedi. Elçilerin hepsinden çok emek verdim. Aslında ben değil, Tanrı’nın bende olan lütfu emek verdi.” Bir başka deyişle, eğer sınandığım zaman herhangi bir sınavı geçiyor veya herhangi bir işi başarıyorsam, buradaki belirleyici unsur kesinlikle lütuftur, ben değil.

Dolayısıyla, ilk noktaya, yani “Tanrı bize asla katlanabileceğimizden daha fazlasını vermez” sözünde biz derken, ne kastettiğimize yönelik cevabım şudur: Burada biz derken, egemen lütfun yardımına sahip olan bizlerden bahsediliyor, Tanrı’nın yardım gücünden bağımsız durumdaki bizlerden değil.

Koruyan Güç

Sonrasında soru şu: Katlanmak ne demek? Tanrı’nın verdiği belirli bir denenmede asla tökezlemeyeceğimiz, başarısız olmayacağımız, bir CC veya F almayacağınız anlamına mı geliyor? Cevabım hayır. Bu anlamlara gelmiyor. Eğer Mesih’te bizden yana olan Tanrı’ya tümüyle, mükemmel bir şekilde bel bağlasak, her denemeden parıldayarak çıkardık ama Tanrı kendi her şeye gücü yeten lütfuna böylesi mükemmel bir şekilde bel bağlayacağımızın sözünü vermiyor.

Öyleyse, Tanrı bizim her zaman, her denemede bir çıkış yolu bulacağımızı ve her iyi iş için donatılacağımız lütfa sahip olacağımızı söylerken, neyin sözünü veriyor? Bence burada vaat edilen nihayetinde şu: Tanrı bizim asla geri dönmemizin, tövbe etmemizin ve düzelmemizin mümkün olmayacağı şekilde bir tökezleme yaşamamıza izin vermez. Bir başka deyişle, günah işleye işleye imandan dönmemize ve mahva gitmemize asla izin vermez. O, bizim sahici imanın meyvelerini göstermemizi ve sona dek dayanmamızı sağlayacaktır.

Böyle düşünmeme sebep olan metinler şunlar:

• Filipililer 1:6: “Sizde iyi bir işe başlamış olan Tanrı’nın bunu Mesih İsa’nın gününe dek tamamlayacağına güvenim var.”
• Romalılar 8:30: “Tanrı önceden belirlediği kişileri çağırdı, çağırdıklarını akladı ve akladıklarını yüceltti.”
• Luka 22:31-32: “Simun, Simun, Şeytan sizleri buğday gibi kalburdan geçirmek için izin almıştır. Ama ben, imanını yitirmeyesin diye senin için dua ettim. Geri döndüğün zaman kardeşlerini güçlendir.” Bir başka deyişle, senin için dua ettim. Evet, beni bu gece inkâr edeceksin ama seni ben geri getiriyorum. Bu sınavda bugün F alacaksın ama ben yaşam sınavını geçmeni sağlayacağım.
• 1. Petrus 1:5: “Kurtuluşa kavuşasınız diye iman sayesinde Tanrı’nın gücüyle korunuyorsunuz.” Tanrı’nın gücü beni koruyor. Hiçbir denemede tümden mahvolmama asla izin vermeyecek.
• 1. Korintliler 1:8: “[Tanrı] Rabbimiz İsa Mesih kendi gününde kusursuz olmanız için sizi sonuna dek pekiştirecektir.”

Bu yüzden, benim sonucum şu: “Tanrı bize asla katlanabileceğimizden daha fazlasını vermez” – bu söz Kutsal Kitap’a göre doğru mu? Eğer Tanrı’nın kendi halkına, onları korumayacağı ve bu vesileyle onları sonsuz yüceliğe kavuşturmayacağı denemeler vermeyeceğini kastediyorsak, evet. Oraya ulaşmak için yapmamız gereken her şeyi yapabilmemiz sağlanacaktır.